12 juli

Vandaag eens vroeg vertrokken naar de Graet Canyon. Ze houden niet zulk mooi weer dus we twijfelde eerst wel even of we niet direct naar Las Vegas zouden rijden. Gisterenmiddag 70 mm gehad en in Kanab 150 km verder 210 mm. Maar ja een mooie route overwint alles. We komen eerst langs de Coral Pink Sand Dunesl oftewel rode duinen. Mooi zicht ineens kom je in een landschap met duinen die je in een woestijn verwacht met alleen enkele sporen van voetstappen. Er zijn hier enkele bekende film opgenomen zoals Little Indian (1959). We gaan verder naar Kanab waar we gezond zijn gaan eten, twee boterhammen gevuld met kalkoen, roaste beaf, becon, sla, rode ui, Zwitserse kaas en saus. De boterham is net zo dik als een dubbele big Mc. En dan de zelfgebakken frietjes niet vergeten. Eronderuit gezakt rijden we verder. We gaan naar de Nort Rif dit is de bovenkant van de Graet Canyon (de zuid rif is hier 320 km vandaan). Er loopt een weg van 70 km naar toe maar het is hier heerlijk rustig. Vooral in vergelijk met gisteren vele bussen reden af en aan om gasten te halen en te brengen. Onderweg zijn we allerlei dieren tegen gekomen af en toe een hertje, een kudde Bizons, een Kolibrie, een klein geel vogeltje, een groepje wilde kalkoenen. Aan het einde van de weg is een kleine trial 200 meter maar, maar wat je dan te zien krijgt is adembenemend. In de aarde is een hele hele diepe scheur en helemaal onderin loop de Colorado rivier. De zijkanten zijn opgebouwd uit verschillende steenlagen die allemaal een andere kleur hebben. De lichtinval is erg belangrijk daarom is de zonsondergang/opgang zo belangrijk. De kleuren worden dan nog dieper. Na de trial weer voorzichtig te hebben teruggelopen (hoogtevrees moet je hier niet hebben) rijden we de 70 km weer terug. We staan weer op een state park camping. De eigenaar heeft twee bolletjes in de tuin hangen waar wel 15 Kolibries rond vliegen mooi zicht. De camping is terug naar de natuur geen stroom, water en zelfs geen tv ontvangst maar wel een kampvuur bij de deur.